کد مطلب:174237 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:309

سخنی پیرامون زیارت سیدالشهدا (ع)




*



ای غمین ز اشتیاق حضرت او تو از او دور نیستی بالله «قبره فی قلوب من والاه »

*



روز و شب مایل به زیارت او «قبره فی قلوب من والاه » «قبره فی قلوب من والاه »







در طول تاریخ انسانهایی بوده و هستند كه پس از مرگشان ، زندگی و حیاتشان ادامه پیدا كرده و با مرگ بدنشان ، وجودشان و شخصیت و اندیشه شان ادامه یافته است . مردان خدا و شخصیتهای الهی، همانگونه كه در زمان حیات خویش استوانه دین و محور انسانیت و پشتوانه حق و عدالت هستند ، در زمان پس از مرگ نیز آرامگاه و زیارتگاهشان پشتوانه حق و عدالت و فضیلت است . و در این میان ، زیارت مشهد حسینی از ویژگیهای برجسته ای برخوردار است . آنانكه توفیق پیدا می كنند و به زیارت مرقد مطهرش مشرف می شوند ، روی به آستان امام حسین (ع) آورده و به جانب این مدرسه عشق و فضیلت و دانشگاه كمال و تربیت می گرایند . اینگونه تربیت اجتماعی و یك چنین موسسه تهذیب اخلاق و ادب ، برای هیچ ملتی از ملل گیتی میسر و مقدورنیست .



البته ملحدین و معاندین و مخالفین مكتب تشیع به خیال خود شبهات و اشكالهای می كنند و می گویند: «زیارت قبور، بت پرستی است ؟!» در حالی كه هر كس كه به زیارت قبور ائمه (ع) می رود هرگز به عنوان «بت» آنها را زیارت نمی كند . چه كسی است كه حسین بن علی (ع) راخدا بداند؟!! شیعه، امام را مقرب درگاه خدا می داند و با توسل به او قربی به خدا پیدا می كند، همانطور كه خودش در قرآن مجید فرمود:«به سوی او وسیله بگیرید» (1) امام را وسیله الهی می داند. زیرا توسل و شفاعت، بعدی از ابعاد زیارت است كه زائر از این طریق خود را به درگاه الهی نزدیك می كند، و پیشوایان ما وعده فرموده اند كه از زائران خود دستگیری كنند.



امام رضا (ع) می فرماید: «هر امامی بر گردن دوستان و پیروانش عهد و پیمانی دارد و وفای به این عهد، بإ؛،،ّّ زیارت قبر آنان ممكن می باشد . و كسی كه به شوق زیارت آنها و با تصدیق به فضیلت آنها به سوی قبور آنها برود مورد شفاعت ائمه در قیامت قرار می گیرد.



پس هر زائری باید بكوشد تا از این شفاخانه فیض، استشفای دردهای درونی و امراض قلبی و اندرونی خود را خواسته، خواستار آن شود كه صفای دل و دوستی خاطر و پاكیزگی روح و قداست روان و سلامت تن ، از خدمت آفریدگار جهان به وی عطا گردد ، تا اینكه هم ظاهر او به جمال و كمال آراسته شود و هم باطن وی از آلودگی ها پاك و مصفا گردد.



هر زائری كه با معرفت و شناخت مقام صاحب این مرقد و اهداف او به زیارت برود، از صاحب قبر الهام می گیرد و اصول و تعالیم مكتب را به یاد می آورد ، و هر زیارت و سلام او سرشار از این آموزشها و الهام ها است.



از طرفی زیارتنامه های وارده، و خواندن هر كدام از آنها، خواننده و زائر را به دقت و تفكر واداشته ، متذكر تاریخ و احوال انبیا و اولیای معصوم می گرداند. تأمل در زیارت عاشورا و دیگر زیارات ، این مطلب را به خوبی روشن می سازد كه امامان به این وسیله در صدد ساختن انسانهای مؤمن و متعهد بوده اند ، لذا به آنها تعلیم داده اند كه در زیارت امام حسین (ع) از خداوند بخواهند كه زندگی و مرگشان را «حسین گونه» قرار دهد، و آنها را در دینا و آخرت همراه آن حضرت بدارد: «اللهم اجعل محیای محیا محمد و آل محمد ، و مماتی ممات محمد و آل محمد ... و ان یجعلنی معحكم فی الدنیا و الاخرة».



به امید به اینكه خداوند متعال توفیق زیارت حضرتش را در دنیا و شفاعتش را در روز قیامت نصیب ما گرداند، به آثار و بركاتی كه زیارت سیدالشهدا (ع) به دنبال دارد می پردازیم:




سورهء مائده , آيهء 39